سرو شیراز ندارد قد و بالای تو را
نسترن غبطه خورد روی فریبای تو را
بی سبب نیست که دل دائم و بی وقفه کند
از من خسته به صد لابه تمنّای تو را
خوبرویان همه گر بانگ زنندم به وصال
نتواند یکی اشغال کند

شاعر:مهدی رستادمهر