برده از یادش مرا تا با دلم تنها بشینم
خرده بر جانم بگیرم یا که با غمها بشینم
ما که ماندیم باز به آهی بی ثمربا غمگساری
از نگاهت خوانده بودم بی تو برغمها بشینم
تا کجا باید به این غم ،گریه بندم تا

شاعر:فرزین مرزوقی