من باز می‏‌گویم که قبول این مسئله برای من از زهر کشنده‏‌تر است؛ ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را نوشیدم. و نکته‏‌ای که تذکر آن لازم است این است که در قبول این قطعنامه فقط مسئولین کشور ایران به اتکای خود تصمیم گرفته‏‌اند. و کسی و کشوری در این امر مداخله نداشته است.مردم عزیز و شریف ایران، من فرد فرد شما را چون فرزندان خویش می‏‌دانم. و شما می‌‏دانید که من به شما عشق می‏‌ورزم؛ و شما را می‏‌شناسم؛ شما هم مرا می‏‌شناسید. در شرایط کنونی آنچه موجب امر شد تکلیف الهی‏‌ام بود. شما می‏دانید که من با شما پیمان بسته بودم که تا آخرین قطرۀ خون و آخرین نفس بجنگم؛ اما تصمیم امروز فقط برای تشخیص مصلحت بود؛ و تنها به امید رحمت و رضای او از هر آنچه گفتم گذشتم؛ و اگر آبرویی داشته‏‌ام با خدا معامله کرده‏‌ام. عزیزانم، شما می‏‌دانید که تلاش کرده‏‌ام که راحتی خود را بر رضایت حق و راحتی شما مقدّم ندارم. خداوندا، تو می‏دانی که ما سر سازش با کفر را نداریم.